Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pecuniam in quaestu relinquere

  • 1 relinquo

    rĕlinquo, ĕre, līqui, lictum - tr. - [st2]1 [-] laisser en s'en allant, ne pas emmener, ne pas emporter, ne pas garder, déposer. [st2]2 [-] laisser en arrière, dépasser, distancer. [st2]3 [-] quitter, abandonner, délaisser, s'éloigner de, se séparer de. [st2]4 [-] laisser de reste, réserver, maintenir. [st2]5 [-] laisser (dans un certain état), laisser inachevé, quitter (un travail), ne pas modifier. [st2]6 [-] laisser là, renoncer à, faire remise de, négliger, omettre, passer sous silence. [st2]7 [-] livrer, abandonner à; permettre, accorder, souffrir.    - relinquere rem alicui, Plaut.: léguer une chose à qqn.    - in medio relinquere, Cic.: laisser dans l'indécision, laisser dans le vague.    - nihil relinquitur nisi fuga, Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6: il ne reste plus que la fuite.    - relinquitur ut: il reste à.    - relinquebatur ut naves essent expectandae: il ne restait plus qu’à attendre des navires.    - animam relinquere, Ter.: mourir.    - aliquid intactum relinquere: laisser qqch intact.    - partem istam subselliorum nudam reliquerunt, Cic. Cat. 1, 16: ils ont laissé vides les banquettes de ton côté.
    * * *
    rĕlinquo, ĕre, līqui, lictum - tr. - [st2]1 [-] laisser en s'en allant, ne pas emmener, ne pas emporter, ne pas garder, déposer. [st2]2 [-] laisser en arrière, dépasser, distancer. [st2]3 [-] quitter, abandonner, délaisser, s'éloigner de, se séparer de. [st2]4 [-] laisser de reste, réserver, maintenir. [st2]5 [-] laisser (dans un certain état), laisser inachevé, quitter (un travail), ne pas modifier. [st2]6 [-] laisser là, renoncer à, faire remise de, négliger, omettre, passer sous silence. [st2]7 [-] livrer, abandonner à; permettre, accorder, souffrir.    - relinquere rem alicui, Plaut.: léguer une chose à qqn.    - in medio relinquere, Cic.: laisser dans l'indécision, laisser dans le vague.    - nihil relinquitur nisi fuga, Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6: il ne reste plus que la fuite.    - relinquitur ut: il reste à.    - relinquebatur ut naves essent expectandae: il ne restait plus qu’à attendre des navires.    - animam relinquere, Ter.: mourir.    - aliquid intactum relinquere: laisser qqch intact.    - partem istam subselliorum nudam reliquerunt, Cic. Cat. 1, 16: ils ont laissé vides les banquettes de ton côté.
    * * *
        Relinquo, relinquis, reliqui, penul. prod. relictum, relinquere. Caes. Laisser.
    \
        Quae me hic reliquit ab se. Plaut. Qui m'a laissee.
    \
        Relinquere. Plaut. Laisser par testament ou à sa mort.
    \
        Relinquere aliquem. Cic. Delaisser aucun sans aide.
    \
        AEs alienum relinquere. Cic. Mourir endebté.
    \
        Animam relinquam potius, quam illas deseram. Terent. Je laisseray la vie, Je mourray plus tost en la peine, que, etc.
    \
        Relinquit eam animus. Plaut. Le courage luy default.
    \
        Arrhaboni relinquere. Terent. Laisser pour les arres.
    \
        Consuetudinem relinquere. Cic. Delaisser sa coustume.
    \
        Diis votisque relinquere. Ouid. Abandonner et laisser aller à l'adventure de Dieu, comme une navire sans gouverneur.
    \
        Dubitationem relinquere apud aliquem. Cicero. Le laisser en doubte.
    \
        In egestate relinquere. Cic. Delaisser en povreté.
    \
        Excusationem relinquere ad aliquem. Cic. Se faire excuser envers aucun.
    \
        Haeredem testamento relinquere. Cic. Faire son heritier.
    \
        Locum admonitionibus relinquere. Cic. Recevoir les admonitions qu'on nous fait.
    \
        Locum subtilitati nullum relinquere. Plin. Faire une chose si subtilement, qu'il ne soit possible de plus.
    \
        Locum vituperandi relinquere. Cic. Bailler occasion de mesdire.
    \
        Lucem relinquere. Virgil. Mourir.
    \
        In medio relinquere. Cicero. Laisser une chose en doubte, N'en rien arrester.
    \
        Memoriam alicuius rei relinquere. Cic. Faire chose dont il soit perpetuelle memoire.
    \
        Acrem sui memoriam relinquunt. Tacit. Les brocars et lardons laissent un aspre et poignant souvenir d'eulx.
    \
        Monimentum aeternum audaciae suae relinquere in sermone hominum. Cicero. Faire choses si oultrecuidees, qu'il en soit parlé à tout jamais.
    \
        Non id mihi sumo, sed ne in opinione cuiusquam relinquo, me omnibus patronis esse praepositum. Cicero. Je ne vueil point donner occasion qu'on ait ceste opinion de moy, etc.
    \
        Pecuniam in quaestu relinquere. Cicero. Bailler son argent à prouffit.
    \
        Scriptum relinquere. Cic. Laisser par escript.
    \
        Spem relinquere. Cic. N'esperer plus.
    \
        Nequa spes in fuga relinqueretur. Caesar. A fin qu'ils n'eussent aucune esperance de fuir.
    \
        Studium rei alicuius relinquere. Cicero. Ne se soulcier plus de quelque chose.
    \
        In suspenso relinquere. Plinius iunior. Laisser une chose en doubte, N'en rien arrester.
    \
        Suspicionem alicui relinquere. Sueton. Donner souspecon.
    \
        Testamento relinquere. Cic. Laisser par testament.
    \
        Vitam relinquere. Virgil. Mourir.
    \
        Relinquitur, vt si vincimur in Hispania, quiescamus. Cic. Il reste.

    Dictionarium latinogallicum > relinquo

  • 2 quaestus

    quaestus, ūs (archaic gen. quaesti, Plaut. Aul. 1, 2, 5; id. Poen. prol. 95; Ter. Hec. 5, 3, 38; Titin., Nov., Turp., and Caecil. ap. Non. 483, 19 sq.; Varr. ib. 492, 20.— Gen. quaestuis, Varr. ap. Non. 483, 32), m. [quaero], a gaining, acquiring; gain, acquisition, profit, advantage (quite class.; syn.: lucrum, emolimentum).
    I.
    Lit.:

    quaestus pecuniae,

    Caes. B. G. 6, 17, 1:

    emendi aut vendendi quaestu et lucro duci,

    Cic. Tusc. 5, 3, 9:

    pauperes homines, quibus nec quaestus est, nec, etc.,

    Plaut. Rud. 2, 1, 2:

    ad suom quemque hominem quaestum esse aequomst callidum,

    id. As. 1, 3, 34:

    quaestus ac lucrum unius agri, et unius anni,

    Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106:

    cum quaestu compendioque dimittere,

    id. ib. 2, 2, 3, §

    6: quibus fides, decus, pietas, postremo honesta atque inhonesta omnia quaestui sunt,

    are venal, are turned to gain, Sall. J. 31, 12:

    quaestui deditum esse,

    id. C. 13, 5:

    quaestui servire,

    Cels. 3, 4:

    ad suom quaestum callere,

    Plaut. Truc. 2, 5, 40:

    in quaestu esse,

    to bring gain, be turned to profit, Quint. 1, prooem. § 13: quaestui habere rem publicam, to derive advantage, enrich one ' s self, by the administration of public affairs, Cic. Off. 2, 22, 77:

    pecuniam in quaestu relinquere,

    to let out money at interest, on usury, id. Pis. 35, 86.—

    Prov.: non potest quaestus consistere, si eum sumptus superat,

    Plaut. Poen. 1, 2, 74; cf.:

    is (sumptibus suis) vel Herculi conterere quaestum possiet,

    i. e. he could spend all the tithes offered to Hercules, id. Most. 4, 2, 68:

    omnes homines ad suom quaestum callent et fastidiunt,

    every one looks to his own interest, id. Truc. 2, 5, 40; cf. id. ib. 2, 4, 62.—
    B.
    Transf., a way of making money, a business, occupation, employment, trade:

    meretricius,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.— Plur.:

    meretricii quaestus,

    Sen. Contr. 1, 2, 4:

    de quaestibus, qui liberales habendi,

    Cic. Off. 1, 42, 150; Plaut. Rud. 4, 3, 50:

    malus,

    id. Most. 3, 2, 92.—

    Of a prostitute (freq. and class.): corpore indignum quaestum facere,

    Plaut. Poen. 5, 3, 21; Liv. 26, 33, 8; Tac. A. 2, 85; Val. Max. 6, 1, 6:

    quaestum corpore factitare,

    id. 6, 1, 10; so without corpore:

    uti quaestum faceret,

    Ter. Heaut. 4, 1, 27:

    quaestum occipit,

    id. And. 1, 1, 52; id. Ad. 2, 1, 52; Plaut. Capt. 1, 1, 30.—Of a parasite:

    antiquom quaestum meum alimoniae servo,

    Plaut. Pers. 1, 2, 1. —
    II.
    Trop., gain, profit, advantage: qui sui quaestus causā fictas suscitant sententias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.):

    ut quaestui habeant male loqui melioribus,

    Plaut. Poen. 3, 3, 12:

    nullum in eo facio quaestum,

    Cic. Fam. 15, 14, 1:

    est autem quaestus magnus pietas,

    Vulg. 1 Tim. 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > quaestus

  • 3 quaestus

    ūs m. [ quaero ]
    1) стяжание, добывание, приобретение ( pecuniae Cs)
    2) прибыль, выгода, доход (q. unius agri C); заработок
    habere aliquid quaestui C — извлекать из чего-л. выгоду, промышлять чём-л.
    esse quaestui или in quaestu Q — служить источником доходов, приносить доход
    3) промысел, профессия (mercennariorum C; q. multo uberrimus Ter)

    Латинско-русский словарь > quaestus

  • 4 quaestus

        quaestus ūs (old gen. quaestuis, T.; quaestī, T.), m    a gaining, acquiring, gain, acquisition, profit, advantage: ad quaestūs pecuniae mercaturasque vis, Cs.: consequendi quaestūs studio: quaestus ac lucrum unius anni et unius agri: quibus fides, decus, omnia quaestui sunt, are venal, S.: quaestui habere rem p., to use public office for personal gain: iudicio abuti ad quaestum: pecuniam in quaestu relinquere, to let money at interest: hos quaestūs recipere: decumanorum nomine ad suos quaestūs esse abusum.—A way of making money, business, occupation, employment, trade: meretricius: de quaestibus, qui liberales habendi. —Of courtesans: quaestum corpore facere, L.: quaestum occipit, T.: in quaestu pro meretrice sedet, O.—Fig., gain, profit, advantage: qui sui quaestūs causā fictas suscitant sententias, Enn. ap. C.: nullum in eo facio quaestum.
    * * *
    gain, profit

    Latin-English dictionary > quaestus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»